Birds of Prey is zich op geen perfecte film. Misschien is het zelfs geen goeie film, of haalt het de status vermakelijk niet eens.
Zeker niet voor wie bekend is met de comics en recente versies van Harley Quinn schijnt Birds of Prey een onbevredigende film te zijn geworden.
Voor mij was het allemaal nieuw. 

Voor wie wel bekend is met het DC Universum, zal Birds of Prey zoiets zijn als voor mij  The Rise of Skywalker;
Je kunt wel van de daken schreeuwen dat de verhaallijn van de overpowered heroine die aan het einde van de film in d’r eentje overblijft in de woestijn met een robot, in plaats van in de armen van haar dark prince,  TOTAAL NIET in lijn is met het grotere verhaal uit de eerdere twee films, maar wat schiet je ermee op?

Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen blij te zijn voor alle bezoekers die er geen last van hadden en die van The Rise of Skywalker konden genieten zonder constant te moeten denken aan hoe goed het had kunnen zijn.
En, in mijn ogen gebaseerd op de eerdere twee films, ook had moeten zijn.
Voor “ons”, grofweg gezegd voor de vrouwelijke nieuwe fans van Star Wars die pas bij de broeierige sfeer van de sequel trilogy zijn aangehaakt,  zijn maar twee films gemaakt en wij hebben nooit een slot gekregen.

Misschien dat ik daarom zo ongelofelijk blij ben met Birds of Prey?
Want als we dan toch een onafhankelijke overpowered actieheldin moeten hebben, laat het er dan maar één zijn die met gevoel voor drama de chemische fabriek opblaast waar zij en haar foute vriend The Joker altijd uitzinnige seks hadden. 
Tenminste daar ga ik van uit als jullie hoofdkwartier met zoveel toeters en bellen midden in de nacht met de grond gelijk gemaakt moet worden.
Dan heb je t wel echt leuk gehad samen.

Laat het dan maar een hedendaagse Pippi Langkous zijn die in het asiel smelt bij een reusachtige rebound hyena, en als antwoord op de asielmedewerker die haar toelispelt dat hij in natura betaald kan worden, hem laat opeten door haar Bruce, zoals ze de hyena noemt.
En ze eet dropveters met Bruce, ieder aan één kant beginnen totdat ze hem een dikke smakkerd kan geven.

En aangezien de schuld voor het niet inlossen van de belofte van Star Wars, bij de zeer luide en dominante mannelijke fans van Star Wars wordt gezocht,
die ten tijde van The Last Jedi haatcampagnes tegen Rian Johnson en actrice Kelly Marie Tran hebben opgezet en die jarenlang online hebben getrolld tegen alle Reylo’s (fans van de Kylo Ren/ Rey liefdesrelatie), kan Birds of Prey waar werkelijk alle mannen slecht en overbodig zijn, er voor mij prima tussendoor!

Zeker omdat mijn minnaar het in december uitmaakte, en ik net zoals Harley Quinn aan de kant werd gezet.
Ja, daar moest nog eventjes wat verwerkt worden bij mij.

Zo’n film over dat mannen het vleesgeworden kwaad zijn, daar kon ik met plezier twee uur naar kijken. 

Aan het eind heeft Harley Quinn iedereen uit de weg geruimd die haar dood wilde, en de vriendinnen die te netjes waren gaan lekker met elkaar verder zodat Harley haar eigen ongebruikelijke pad kan vervolgen.
Ze heeft het dik voor mekaar met in haar hand haar favoriete ei-kaassandwich, en ze rijdt een coole cabrio waar Bruce achterin zit.
Samen rijden ze de toekomst tegemoet.

Ze heeft haar leven weer op de rit en zelfs eindelijk haar visitekaartje op orde.

Harley Quinn & Associates:
Badass Motherfuckers.

Zo is dat.

~Lauren

Zeg maar Lauren is mijn Nederlandse blog, over mannen, macht, en films.
De subscribe button van dit blog zit ergens op deze pagina, waarschijnlijk rechts.

Ik werk Engelstalig op: Engelstalig blog

Dagboeken en erotica te koop via de BOOK SHOP

coming soon: new books

1. Reboot – a hero’s journey. Diary 2017-2020
2. I M NOT CHANGING MY FUCKING SHOW
3. Big Mistress – confessions, columns and sex advice from the other woman
4. Blote Kont- (Nederlands)
5. ALL THE THINGS – unpublished work 2010 – 2020

The best way to receive updates on when these books are ready is to follow this blog. The subscription button to this blog is on this page, probably on the right.
.
Facebook page