Dat is een beetje de vraag.
Vanmorgen werd ik wakker, na wat de slechtste week van 2018 was.
Met uitzondering van de week dat mijn katje Max overleed, maar dat was de slechtste sinds we de gulden nog hadden, dus die telt niet.
Ik dacht aan de twee blogposts die ik gisteren geschreven had:
Eén in het Nederlands, onder mijn eigen naam.
Dat was de naam waar ik had gehoopt al mijn Nederlandstalige werk vanaf nu te schrijven. Maar waar ik tot nu toe alleen maar tekeningen maakte over een lieve eend die zijn vriendin Poes miste.
Het was duidelijk wat het niveau was dat ik toevertrouwde aan mensen die mijn werk konden lezen omdat ze uit hoofde van hun beroep, of toeval, mijn echte naam konden Googelen.
Voor hen had ik een eend met hartvormige voetjes.
En daarna schreef ik praktisch dezelfde post, maar dan veel rauwer, in het Engels onder mijn pseudoniem Lauren Harteveld/ LS Harteveld.
Beide posts gingen over hetzelfde: Dat ik als schrijver niet zo gek veel te vertellen had onder mijn eigen naam.
Dat ik altijd had gedacht dat het was omdat ik yoga gaf, onder mijn eigen naam natuurlijk, en ik me daardoor geremd voelde.
Maar dat nu de yogapraktijk weg was, ik nog steeds niet echt veel zin had om ook maar iets van mezelf te laten zien, aan mensen waar ik in het dagelijks leven mee in contact kwam.
Of kon komen.
Mijn aversie onder mijn eigen naam iets uitgesprokens te zeggen was mijn manier om iedereen af te straffen die onderwerpen had waar het niet over mocht gaan.
Zoals vreemdgaan.
PURPOSE.
Mijn visie op ziekte, dood en de fucking zin van het leven.
Als het daar niet over mag gaan?
Weet je wat? *krabbel krabbel* Hier is Liefdeseend. Is dat lief genoeg voor je? Voel je je nu niet meer bedreigd, onbegrepen, DOOR MIJ OVERROMPELD?!
Begrijp me niet verkeerd.
Ik ben dol op Liefdeseend.
Ik weet zeker dat hij echt heel lang blijft.
En dat er stripboeken gaan komen met hem, en yogaboeken (Yoga met Liefdeseend). En waarschijnlijk geef ik hem gewoon zijn eigen psuedoniem.
Dan zijn de boeken geschreven door Liefdeseend.
En niet onder mijn eigen naam.
Want onder mijn eigen naam heb ik echt niets te vertellen wat van waarde is. Ik voel me er zo beperkt, dat ik daarom vanmorgen besloten heb, alleen nog onder die echte naam bekend te zijn bij:
– iedereen waar ik oppervlakkig mee te maken heb. Zoals buren, loodgieters, de woningbouwvereniging enzovoorts.
– voor mijn familie.
Want wij zijn nou eenmaal in zekere zin tot elkaar veroordeeld, en door familienaam aan elkaar verbonden.
Ik doe ze graag een plezier voor de lieve vrede niet onder die naam mijn ongezouten mening te geven, maar daarmee zijn zij dan ook de uitzondering.
Want voor de rest van de wereld stopt die naam te bestaan.
Vanaf nu is het gebruik van mijn echte naam niet meer toegestaan.
Sommigen van jullie gebruiken hele leuke bijnamen voor me, zoals Pluk. En sommigen spreken me al aan met Liefdeseend, wat ik ook echt superschattig vind.
Maar.
Dat gezegd hebbende.
Als je mij, onder mijn echte naam, in de Whatsapp hebt?
En wij zijn niet on Pluk-speaking terms?
Maak dan een keus:
Of je verwijdert me.
Of je maakt er Lauren Harteveld van.
Screenshots highly appreciated.
Want Lauren Harteveld is de enige naam waar ik vanaf nu nog onder wil leven.
~Lauren
Nieuwe Nederlandse posts + boekaankondigingen verschijnen allemaal op dit blog. De subscribe of volg button zit ergens op deze pagina, waarschijnlijk rechts.
LEVERING IN NEDERLAND
Binnen een week heb ik mijn eigen webwinkel klaar maar,
de goedkoopste manier om mijn werk te kopen is via de uitgeverij
Zeg maar Lauren 