“I decide what I want to be.”
~Freddie Mercury in Bohemian Rhapsody
Ik kom net uit mijn zesde Bo-Rap gerold, en had verwacht dat er nu toch wel scenes zouden zijn die ik niet nóg een keer wilde zien.
De andere films waar ik dit jaar meerdere keren heen ben geweest, waren The Last Jedi acht keer, maar uitsluitend omdat ik verliefd ben op Kylo Ren. En Book Club voor Don Johnson, maar dat was na twee keer al niet meer te doen.
Maar Bohemian Rhapsody?
Die twee uur en 15 minuten vliegen voorbij! Zelfs de zesde keer.
Hier, in no particular order, redenen waarom de film zo goed is:
muziek van Queen
Van Keep Yourself Alive tot Under Pressure: twintig jaar Queen komt voorbij. En de nummers worden meesterlijk gebruikt, waarbij de grote hits meestal drie opéénvolgende scenes krijgen. Dus in de eerste scene zie je hoe het nummer ontstaat, in de tweede zie je hoe ze het nummer laten horen, of loopt het op de achtergrond mee. En in de derde scene wordt het uitgevoerd op het podium.
Ik vertel het nu heel statisch, maar de shots wisselen met duizelingwekkende snelheid, en de scenes rijgen zich moeiteloos aan elkaar, zonder een woord, of noot, teveel. Er lijken (voor mij als leek) onevenredig veel close-ups in te zitten, maar dat verklaart misschien waarom alle personages echt tot leven komen.
Je zit de hele film bij ze op schoot.
Top cast, top script
Niet alleen de flamboyante Freddie Mercury, ook drijvende kracht gitarist Brian May, geniale drummer en tevens womanizer Roger Taylor en de stille maar zeer humorvolle John “Deacy” Deacon komen prachtig uit de verf.
Mijn persoonlijke favoriet is de onderkoelde advocaat van de band, Jim Beach.
visie
Er is in de eerste jaren van de productie van de film ontzettend gekloot met acteurs en regisseurs, die een andere ideeën hadden over wat deze film moest zijn. Namelijk rauwer en “echter”.
Het is te danken aan de visie van producent Jim Beach en mede-initiatiefnemers Brian May en Roger Taylor, dat deze film op deze manier gemaakt kon worden.
Een film voor alle leeftijden, en je verlaat de zaal all hyped up alsof je een concert ervaring hebt gehad.
De filosofie van de band iedereen een topavond te bezorgen, is nu toegepast op de film.
drama met gestrekt been erin
Ik kwam ergens tegen dat er kritiek was dat de film aan de oppervlakte bleef en je Freddie Mercury niet echt leerde kennen.
Nou, dan denk ik echt, welke film heb jij gezien, darling?
Van de eerste scenes waarin Freddie zich ontworstelt aan zijn conservatieve immigranten ouders, tot aan de scene waarin hij voor het eerst bloed hoest in een zakdoek, en hem wegstopt zonder iemand in vertrouwen te nemen dat hij ziek is;
Freddie wordt geportretteerd als een man die boven alles, eerst artiest is.
En dat is verrekte eenzaam.
alles is liefde
De belangrijkste relatie van Freddie Mercury was met zijn vriendin Mary Austin. Eerst als verloofden, en na zijn coming out werden ze beste vrienden en zijn dat tot zijn dood gebleven.
Ze verzorgde hem samen met de laatste partner van Freddie, Jim Hutton.
Deze twee relaties, met Mary en Jim, geven de film zijn begin en (happy) einde.
De derde relatie die aan bod komt is die in het midden van de film, met Paul Prenter. Hij wordt neergezet als een slechte invloed op Freddie, die zijn drugs gebruik en promiscuïteit verergerden.
Eén van de kritieken op de film was dat zijn seksualiteit onvoldoende aan bod kwam.
Maar onder de “12 jaar en ouder” banner (Amerikaanse maatstaven), is er echt het maximale uitgehaald.
Zowel Paul Prenter als Jim Hutton hebben een zoen scene met Freddie.
En zijn promiscuïteit wordt gesuggereerd met beelden van een disco/kelder, rood verlicht, met dansende mannen in zwart leer. Freddie Mercury, slow motion verlekkerd om zich heen kijkend.
Op de broeierige klanken van Another One Bites The Dust.
Man, ik zou er zelf nog zin van krijgen.
Vlak voor het live aid concert vertelt Freddie Mercury de overige bandleden dat hij aids heeft.
“I’m not going to be anybody’s victim, AIDS poster boy or cautionary tale,” zegt hij erbij.
En hij hield woord. Hij hield zijn ziekte tot een dag voor zijn sterven geheim.
Geheel in de geest van Freddie is de bio-pic Bohemian Rhapsody dan ook allerminst een treurzang geworden,
maar de viering van de grootste performer aller tijden.
Freddie Fucking Mercury.
De subscribe of volg button voor dit blog, zit ergens op deze pagina, waarschijnlijk rechts.
LEVERING IN NEDERLAND
Nog voor het einde van het jaar heb ik mijn eigen webwinkel klaar maar,
de goedkoopste manier om mijn werk te kopen blijft via de uitgeverij
Zeg maar Lauren 