Soms vergelijk ik t lezen van boeken met anale seks:
In principe doe ik er niet aan.
Niet omdat ‘t door een talentvol iemand met ervaring, én als je er helemaal voor in de stemming bent en er ruim de tijd voor neemt, niet fantastisch kan zijn.
Maar omdat dit meestal niet het geval is.
Ik ken je niet, ik wil je niet, en mocht ik je wel willen dan verwacht ik dat je net doet alsof het je niets interesseert wat ik beslis en moet je zéker niet proberen mijn aandacht te vangen met:
“Als je me de kans zou geven, zou ik je echt iets bijzonders kunnen laten ervaren.”
Want je iets te zelfverzekerde houding vertelt me dan, dat je er nogal aan gehecht bent, of ik me laat meevoeren door jou.
En daar hou ik niet van.
Je moet je gedragen alsof het je werkelijk helemaal niets uitmaakt of ik je ook maar een blik waardig keur.
En dan wil ik het waarschijnlijk nog niet.
In principe doe ik er niet aan.
Niet omdat ‘t door een talentvol iemand met ervaring, én als je er helemaal voor in de stemming bent en er ruim de tijd voor neemt, niet fantastisch kan zijn.
Maar omdat dit meestal niet het geval is.
Ik ken je niet, ik wil je niet, en mocht ik je wel willen dan verwacht ik dat je net doet alsof het je niets interesseert wat ik beslis en moet je zéker niet proberen mijn aandacht te vangen met:
“Als je me de kans zou geven, zou ik je echt iets bijzonders kunnen laten ervaren.”
Want je iets te zelfverzekerde houding vertelt me dan, dat je er nogal aan gehecht bent, of ik me laat meevoeren door jou.
En daar hou ik niet van.
Je moet je gedragen alsof het je werkelijk helemaal niets uitmaakt of ik je ook maar een blik waardig keur.
En dan wil ik het waarschijnlijk nog niet.
.
Dus je snapt: met anale seks moet je bij mij ook niet aankomen.
.
Nu wil het geluk dat ik in de jaren 90 door mijn huisgenoot-nog-steeds-vriendin Famke gered ben voor de literatuur.
Hoewel geluk?
Als mensen mijn licht erotisch getinte oeuvre liever ongepubliceerd zouden zien, dan is dat ook een te respecteren mening. Maar Famke, die kwam dus met Giph van Ronald Giphart en dat heb ik gelezen en toen was ik verliefd op Ronald Giphart.
Een nanoseconde dacht ik nog dat ik nu ook andere schrijvers aankon, zoals Joost Zwagerman die ook heel leuk was. Aldus Famke. Dit was voor ze haar hart verloor aan Hafid Bouazza.
Maar dat bleek niet het geval.
Zowel van Joost als Hafid heb ik wel boeken gelezen, maar het extatische gevoel van blinde adoratie kwam totaal niet op gang.
‘t Werk van Jan Wolkers had ik op de middelbare school al uitgewoond. En hoewel de goede man nog even profiteerde van mijn door Ronald aangezwengelde lust voor boeken (ik heb nog prachtige foto’s van Wolkers’ handen gemaakt) was t toch al vrij snel duidelijk dat t om Ronald ging.
Trouw kocht ik ieder nieuw boek, waar Ronald gevatte opdrachten in schreef als:
“Voor de allerleukste Suzanne van de hele wereld.”
En de slimste.
En de geilste.
Hoewel ik dat laatste waarschijnlijk heb verzonnen. Ik heb nog foto’s van Ronald gemaakt in 1996 maar die zijn erg vaag. Ik worstelde indertijd met een lens waarvan de sluiter bleek te haperen. Maar het kan ook zijn dat de zaak gewoon besloeg als wij onze zoveelste meet cute hadden.
Hoewel geluk?
Als mensen mijn licht erotisch getinte oeuvre liever ongepubliceerd zouden zien, dan is dat ook een te respecteren mening. Maar Famke, die kwam dus met Giph van Ronald Giphart en dat heb ik gelezen en toen was ik verliefd op Ronald Giphart.
Een nanoseconde dacht ik nog dat ik nu ook andere schrijvers aankon, zoals Joost Zwagerman die ook heel leuk was. Aldus Famke. Dit was voor ze haar hart verloor aan Hafid Bouazza.
Maar dat bleek niet het geval.
Zowel van Joost als Hafid heb ik wel boeken gelezen, maar het extatische gevoel van blinde adoratie kwam totaal niet op gang.
‘t Werk van Jan Wolkers had ik op de middelbare school al uitgewoond. En hoewel de goede man nog even profiteerde van mijn door Ronald aangezwengelde lust voor boeken (ik heb nog prachtige foto’s van Wolkers’ handen gemaakt) was t toch al vrij snel duidelijk dat t om Ronald ging.
Trouw kocht ik ieder nieuw boek, waar Ronald gevatte opdrachten in schreef als:
“Voor de allerleukste Suzanne van de hele wereld.”
En de slimste.
En de geilste.
Hoewel ik dat laatste waarschijnlijk heb verzonnen. Ik heb nog foto’s van Ronald gemaakt in 1996 maar die zijn erg vaag. Ik worstelde indertijd met een lens waarvan de sluiter bleek te haperen. Maar het kan ook zijn dat de zaak gewoon besloeg als wij onze zoveelste meet cute hadden.
.
Toen verloor ik mijn vader, en er was nog iets met twee torens in New York, en vervolgens kwam Ronald Giphart uit met een dagboek over 2001 dat Het Leukste jaar uit de Geschiedenis van de Mensheid heette.
Wat ik De Meest Onvergeeflijke Titel uit de Geschiedenis van de Mensheid vond. Maar de titel Het Leukste Jaar uit de Geschiedenis van de Mensheid, was ten tijde van de aanslag al definitief.
“Eén van mijn mindere vondsten,” schreef hij zelf ook op 13 september 2001 in dat dagboek, maar dat heb ik dus nooit gelezen. Ik wilde dat boek uit het jaar dat mijn vader was overleden voor geen goud in mijn bezit hebben.
Het was uit tussen Ronald en mij.
Wat ik De Meest Onvergeeflijke Titel uit de Geschiedenis van de Mensheid vond. Maar de titel Het Leukste Jaar uit de Geschiedenis van de Mensheid, was ten tijde van de aanslag al definitief.
“Eén van mijn mindere vondsten,” schreef hij zelf ook op 13 september 2001 in dat dagboek, maar dat heb ik dus nooit gelezen. Ik wilde dat boek uit het jaar dat mijn vader was overleden voor geen goud in mijn bezit hebben.
Het was uit tussen Ronald en mij.
.
Tien jaar later vond ik ons break-up book voor een paar euro in een stuiptrekkende De Slegte. Voor die prijs was ik de beroerdste niet. Ik las t en raakte ervan overtuigd dat Ronald Giphart een begaafd dagboek schrijver was. Dit dagboek was nog boeiender dan zijn romans.
En achteraf gezien was die titel een schot in de roos. Juist in t jaar dat voor bijna iedereen een dieptepunt was, getuigt het van een Charlie Hebdo achtig lef dit Het Leukste Jaar te noemen. Je suis Ronald!
En achteraf gezien was die titel een schot in de roos. Juist in t jaar dat voor bijna iedereen een dieptepunt was, getuigt het van een Charlie Hebdo achtig lef dit Het Leukste Jaar te noemen. Je suis Ronald!
Eind 2014. Voor ’t eerst in meer dan 15 jaar ontmoetten we elkaar. Het idool, dat zich nooit De Beste Schrijver van Nederland zal noemen maar het natuurlijk wel lang en breed was. En de fan. Die inmiddels een zeer bescheiden schrijver en nog bescheidener muze was geworden. Hij baseerde ooit een yogalerares met een dubbelleven op mij.
.
Ik kreeg een lieve opdracht in Het Leukste Boek van de Beste Schrijver van Nederland, en beloofde plechtig in januari uit te kijken naar zijn nieuwe roman Harem. In onze emails maakte ik meerdere ongepaste grapjes over de titel maar stiekem zag ik er tegenop een Echt Boek te Lezen. Een roman? Dat was gewoon mijn ding niet. Zo dacht ik, maar ik zei niets.
.
Op een vrijdagmiddag kocht ik t boek Harem, van Ronald Giphart. En na een weekend binge lezen vond ik t spijtig dat ik m al uit had.
.
Over heel veel dingen in t leven heb ik nog steeds mijn bedenkingen. Maar neem nou maar van mij aan: met Ronald Giphart kun je ’t gerust proberen.
.
~Lauren
.
Dit najaar verschijnt mijn eerste boek onder mijn eigen naam
Blote Kont
Verhalen over mannen, macht en dagjes uit
Volg dit blog om op de hoogte gehouden te worden.
De aanmeldbutton zit ergens op deze pagina,
waarschijnlijk rechtsboven.
Blote Kont
Verhalen over mannen, macht en dagjes uit
Volg dit blog om op de hoogte gehouden te worden.
De aanmeldbutton zit ergens op deze pagina,
waarschijnlijk rechtsboven.
.
.
via mijn uitgever Lulu
Zeg maar Lauren 